Dla większości termin „dieta” na negatywną konotację. Kojarzy nam się z uczuciem głodu, odmawianiem sobie ulubionych potraw, spożywaniem mdłych i niesmacznych posiłków. Dla części kobiet z kolei, pojęcie to jest synonimem krótkotrwałej cudownej kuracji, w czasie której w ciągu dwóch tygodni udaje się zrzucić zapasy tłuszczu magazynowanego przez lata.
W potocznym rozumieniu dieta redukcyjna to dieta 1000, 1200 czy 1500kcal, jednakże w przypadku prawidłowego zestawiania diet ubogoenergetycznych, obowiązuje szereg zasad, a między innymi : Wywołać ujemny bilans energetyczny….
Ale co to znaczy? W zależności od całkowitego zapotrzebowania energetycznego dla osób otyłych źródłem energii, obok pożywienia ma być nagromadzona w organizmie tkanka tłuszczowa. Aby zredukować 0,5kg masy ciała w ciągu tygodnia, należy zmniejszyć podaż energii o 500kcal dziennie. Jeśli natomiast chcemy stracić 1kg tygodniowo deficyt dzienny powinien wynosić 1000kcal. Dzienne zapotrzebowanie energetyczne osoby, w trakcie kuracji dietetycznej oblicza się, biorąc pod uwagę jego aktywność fizyczną, wiek, płeć oraz wydatek energetyczny potrzebny do podstawowych procesów życiowych, czyli podstawową przemianę materii.
Deficyt energetyczny dla każdego jest inny.
Kolejna zasada stawiana diecie ubogoenergetycznej to dostarczenie odpowiedniej ilości wszystkich składników odżywczych, niezbędnych dla prawidłowego funkcjonowania organizmu z wyjątkiem energii. Dieta redukcyjna powinna być dostosowana do zwyczajów żywieniowych pacjenta, z wyjątkiem sytuacji gdy otyłość jest wynikiem nieprawidłowych nawyków żywieniowych i wadliwej alimentacji diety. Interwencja dietetyczna powinna być skierowana na wyeliminowaniu starych i nauczenie nowych nawyków żywieniowych pacjenta. W uczeniu się nowych zachowań żywieniowych należy przekazać pacjentowi, wiedzę o odżywianiu i wydatkowaniu energii, a także umiejętności, które pomagają jednostce w kontrolowaniu oddziaływań środowiskowych. Ponadto jedzenie ubogoenergetyczne powinno być łatwe do przygotowania, odpowiednie do długotrwałego przestrzegania w domu i poza nim oraz powinno stanowić model żywienia na przyszłość.
W przypadku dietoterapii otyłości współistniejącej z chorobami układu krążenia, metabolicznymi czy innymi, dieta redukcyjna powinna być dostosowana do możliwości zmienionego chorobowo organizmu chorego.
Za zadowalający efekt odchudzania uważa się ubytek 5-10% wyjściowej masy ciała. Już wówczas można spodziewać się korzyści metabolicznych i łagodzenia zagrożenia zdrowia wynikający z redukcji tkanki tłuszczowej.
